عبادات در قول نبویروزه در سیره نبوی (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) محبوبترین اعمال به شمار آمده " نور چشم رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)" عنوان گردیده است. ۱ - جایگاه روزه در سیره نبویهر گاه چیزی حضرت (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را اندوهگین میساخت با روزه گرفتن و نماز خواندن بر دفع آن یاری میجست. [۳]
ابن ورام، ورام بن ابی فراس، مجموعه ورام، ج۱، ص۳۰۳.
روایت شده رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) دو برابر روزه واجب، روزه مستحب میگرفت. ایشان نه روز اول ذی الحجه [۸]
احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۷۲.
[۹]
سجستانی، ابن الاشعث، سنن ابی داوود، ج۱، ص۵۴۵.
[۱۰]
بیهقی، ابوبکر، السنن الکبری، ج۴، ص۲۸۵.
و سه روز از هر ماه را روزه میگرفت [۱۱]
احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۷۲.
[۱۲]
سجستانی، ابن الاشعث، سنن ابی داوود، ج۱، ص۵۴۵.
[۱۳]
بیهقی، ابوبکر، السنن الکبری، ج۴، ص۲۸۵.
و کمتر جمعهای بود که روزه نباشد. [۱۴]
سیوطی، جلال الدین، الجامع الصغیر، ج۲، ص۳۸۳.
[۱۵]
احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۱، ص۴۰۶.
[۱۶]
ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، ج۲، ص۱۲۳.
حضرت (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) روزهای دوشنبه و پنجشنبه را نیز روزه میگرفتند، میفرمودند: «اعمال بندگان در روزهای دوشنبه و پنجشنبه (به پیشگاه الهی) عرضه میشود دوست دارم عمل من در حالی که روزه دار هستم عرضه شود.» [۱۸]
احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۰۱.
[۱۹]
ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، ج۲، ص۱۲۵.
علاقه رسول خدا ((صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)) به روزه داری به حدی بود که گاه آن قدر روزه میگرفت که از شدت تشنگی کامش به هم میچسبید، وقتی گفته میشد: چرا چنین میکنی (خود را به سختی میافکنی) در حالی که خداوند گناهان گذشته و آینده تو را آمرزیده است میفرمود: «آیا نمیپسندی که عبد شاکر خداوند باشم.» روایت شده ایشان در آغاز بعثت آن قدر پی در پی روزه میگرفت که میگفتند دیگر افطار نمیکند. سپس آن قدر افطار میکرد که میگفتند دیگر روزه نمیگیرد. آن گاه از این روش دست برداشت و یک روز در میان روزه میگرفت. سپس آن را ترک کرد و سه روز ایام البیض (سیزده و چهارده و پانزدهم هر ماه) را روزه میگرفت، و سرانجام از آن هم صرف نظر کرد و سه روز را در دهههای ماه پخش کرد: پنجشنبه دهه اول، و چهارشنبه دهه دوم، و پنجشنبه دهه سوم، و تا زنده بود این روش را ادامه داد. در ماه شعبان بیش از هر ماه دیگری روزه میگرفت به طوری که از «عائشه» نقل شده است: «ندیدم رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در هیچ ماهی بیش از ماه شعبان روزه بدارد، بیشتر ماه شعبان، بلکه تمام آن را روزه بود.» [۲۶]
بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج۲، ص۲۴۴.
[۲۸]
عینی، محمود بن احمد، عمدة القاری، ج۷، ص۸۳، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی تا.
از امام باقر (علیهالسّلام) روایت شده که میفرمود: «رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) ماه شعبان و ماه رمضان را روزه میگرفت و آن دو را به هم وصل میکرد، ولی دیگران را از این کار نهی مینمود، میفرمود: این دو ماه، ماه خداست و روزه آن کفاره گناهان قبل و بعد آنها خواهد بود.» ۲ - عناوین مرتبطآیه روزه؛ ارکان روزه؛ اقسام روزه؛ سیره پیامبر در قرآن؛ سیره نبوی. ۳ - پانویس۴ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله «عبادات در سیره و قول نبوی(ص)» تاریخ بازیابی ۹۵/۰۲/۰۶. |